آذری، سهند، پوشاک

آذری، سهند، پوشاک

از شهر سهند فهرستی از اقلام گوناگون در اختیار داریم که هم از نظر زبان شناختی و هم از جهت اقلام لباس حائز اهمیت است. ما این فهرست را عیناً در اینجا می آوریم:

اَرخالُق: به واژه نامه نگاه کنید،

اَلجک: دستکش پشمی،

باشلوق: پوشش سر،

بورمَبه: آنچه مثل چادر یا عبا بدن را می پوشاند،

بورونجِک: روبنده یا تور برای پوشاندن صورت،

پاپاق: کلاهی که از به ویژه ترکمن ها از پوست و پارچۀ ضخیم درست می کردند،

پَنجَک: کت،

چاریخ: کفش چرمی مثل چاروق،

چالما:روسری ابریشمی به رنگهای گوناگون. گاهی آن را مثل عمامه به دور سر می بستند،

چوخا: پارچۀ ضخیمی که از آن بالاپوش، عبا و ردا می دوختند،

دولاق: ساق پوش،

شالمه: روسری نازک برای تابستان،

شِلته: به واژه نامه نگاه کنید،

فیته: لُنگ، پارچه ای که در حمام مردان به دور کمر خود می بستند یا روی شانه هایشان می انداختند،

قابشماق: کفش،

قَدَک: بالاپوشی از پارچۀ ارزان قیمت،

قَطری: چوخا یا بالاپوش نمدی چوپانان و روستاییان،

کورَک: پوستین بلندی که از مشهد می آوردند و در سرمای زمستان از آن استفاده می کردند،

کولجه: پوستین کوتاه، بدون آستین، مثل جلیقه، فقط کمی بلندتر،

کونیک: پیراهن،

گاجه بورکی: شب کلاه،

گیمه: لباس،

لَچَک: روسریِ سه گوش،

یاپونچی: بالاپوش نمدی روستاییان،

یال: کت کوتاه زنانه.

شهشهانی، 193- 188: 1396