بلوچ، عشایر مبارکی، ساختار ایلی

بلوچ، طایفه مبارکی، ساختار ایلی، تیره

مبارکی ها طایفه بزرگ و مستقل هستند که از تیره های کوچک دیگر تشکیل شده است. این طایفه ها هر یک جداگانه دارای جد مشترک، سابقه تاریخی و سازمانی مستقل می باشند، اما از طریق رئیس و ریش سفید خود بر مبنای ارتباط سیاسی با طایفه حاکم و براساس قرارگرفتن در حوزه نفوذی سردادر، از لحاظ سیاسی و جغرافیایی در ارتباط وحدت یا بنده با کل ایل قرار می گیرند

تیره در طایفه مبارکی، از چندین حشم تشکیل می شود که همه دارای ارتباط محکم خویشاوندی هستند. مردم تیره های مختلف مبارکی، خود را از یک “شلوار” می دانند. در بعضی از طوایف سیستان و بلوچستان واژه “شلوار” مترادف تیره به کار می رود. رئیس تیره را کدخدا می نامند. کدخدا از سوی مردم انتخاب و پس از تأیید سردار، به دولت پیشنهاد می گردید. رئیس تیره را به اعتبار ریاست سنتی که بر تیره دارد، کلانتر هم می گویند. که در این منطقه کاربردی قدیمی دارد.

افشار، 139: 1370

بلوچ، طایفه مبارکی، ساختار ایلی، حشم

حشم، گاه به معنی هلک به کار می رود، یعنی مجموعه چند خانوار خویشاوند که دارای زمین، مرتع و رمه مشترک باشند. حشم به نام بزرگ و ریش سفیدش خوانده می شود و افراد حشم از طریق ریش سفید در ارتباط با کدخدا و سردار قرار می گیرند.

افشار، 140: 1370

بلوچ، مبارکی، ساختار ایلی، هلک

هلک یا لوگان یا دوار یا می تَک، واحد اجتماعی بزرگتر از خانوار است. هلک از دو تا سی خانوار با مرتع و رمه مشترک که همه با هم خویشاوند هستند تشکیل می گردد.

افشار، 140: 1370