ترکمن، گنبد کاووس، بازی ها

ترکمن، گنبد کاووس، بازی ها، توپا قاچ  

نام دیگر بازی: توپا قاقی (توپ رابزن و بدو)

تعداد: حداقل 10 – 12 نفر

جنس: هر دو

اشیاء: توپی شبیه توپ تنیس، یک عدد چوب

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: بازیکنان دو گروه شده و پشک می اندازند تا گروه پرتاب کننده و گیرنده مشخص شود. سردسته گروه پرتاب کننده جایی را برای قلعه انتخاب می کند و یکی را به آنجا می فرستد تا توپ را با چوب پرتاب کند. باقی بازیکنان گروه او نیز در حد فاصل قلعه و خط میانی زمین می ایستند. بازیکنان گروه مقابل هم در زمین مقابل پراکنده می شوند. بازیکن توپ را می زند. زمانی که توپ در هوا سیر می کند تا به زمین حریف برسد، بازیکنان تیم پرتاب کننده باید به طرف قلعه خود بدوند، زیرا اگر توپ دست رقیب بیفتد و با آن حتی یکی از یاران این گروه را بزند جای دو گروه عوض خواهد شد. در ابتدای بازی، توافق می شود که چند دور بازی صورت بگیرد. در پایان، گروهی که امتیاز زیادتری کسب کرده، بر دوش گروه مقابل سوار شده و به اندازۀ مسافت دور زمین از گروه بازنده سواری می گیرد.

قزل ایاغ، 648: 1379

ترکمن، گنبد کاووس، بازی ها، گِرُش (کشتی ترکمنی)

تعداد: 2 نفر

جنس: مردان

اشیاء:  شال به تعداد کشتی گیران

گروه سنی: بزرگسالان

محل اجرا: فضای باز (محلی با خاک نرم)

زمان اجرا: جشن ها، عروسی ها و سایر مراسم

نحوه بازی: تماشاگران دایره وار روی زمین می نشینند و کشتی گیران مدعی هر مرحله هم در گوشه ای از زمین گرد می آیند. ابتدا جایزه کشتی که معمولاً وجه نقد یا پارچه است و «بایراق» خوانده می شود اعلام می گردد. ادارۀ کشتی توسط پیش کسوتان کشتی صورت می گیرد. ابتدا پهلوانی حریف می طلبد و وقتی حریف به میدان می آید، داور به هر یک شالی می دهد و هر بازیکن شال حریف خود را تحت نظارت داور به کمر او می بندد و بازی در حالی آغاز می شود که هر بازیکن دست در شال پشت کمر حریف دارد. در این کشتی، هرگاه دست یا زانوی یکی از کشتی گیرها به زمین بخورد آن بازیکن کشتی را باخته است. سرشمه یا پیک کردن، با داکی و آیاق کاکمه از جمله فن هایی است که بازیکن می تواند با استفاده از پا به حریف بزند.

قزل ایاغ، 678: 1379