فارس، اردستان، آثار تاریخی

فارس، اردستان، آثار تاریخی، آب انبارها            

1- آب انبار حاجی حسن،

2- آب انبار مقابل امامزاده اسمعیل،

3- آب انبار میدان پیرمرتضی،

4- آب انبار مسجد خاکی.

رفیعی مهرآبادی، 44: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، بقعه امامزاده ابراهیم  

بقعه امامزاده ابراهیم در محله باب الرحی واقع و از بقاع قدیمه و متبرکه محسوب می شود. این بقعه بطوریکه معروف است مدفن امامزاده ابراهیم برادر امامزاده اسمعیل است که ذکر آن خواهد آمد. بقعه مزبوره دارای باغچه ای جلو عمارت بوده که وقف بر بقعه بوده ولی از بین برده اند. این امامزاده مورد اعتقاد و احترام مردم است و نذوراتی برای آن می کنند.

رفیعی مهرآبادی، 36- 35: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، بقعه امامزاده سید اسمعیل

بقعه امامزاده سید اسمعیل در محله محال واقع و مطابق آنچه معروف است امامزاده مزبور از احفاد امام موسی کاظم (ع) می باشد که در این بقعه مدفون است و با امامزاده ابراهیم برادر است. این بقعه دارای یک قفیز باغچه موقوفه می باشد و در سال های اخیر به اهتمام و خیراندیشی حاج معدل السطان اردستانی تعمیر گردیده است.

رفیعی مهرآبادی، 36: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، بقعه پیراسحاق

بقعه پیراسحاق از اماکن قدیمه اردستان است که در محله رامیان واقع شده است. مطابق معروف در محل و طرز بنا ساختمان بقعه مزبور مربوط به زمان تیموریان است ولی آثار و خطوطی که حکایت از تاریخ بنا نماید وجود ندارد. ظاهراً محل مزبور مدفن پیراسحاق از شاگردان مکتب تصوف پیرمرتضی علی اردستانی عارف مشهور می باشد. شب های جمعه مورد توجه مردم قرار گرفته و آنجا را چراغانی می کنند. بنای آن از خشت و گل و به سبک گنبدی شکل ساخته شده است.

رفیعی مهرآبادی، 36: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، بقعه پیرعلی

بقعه پیر علی واقع است در محله کبودان و بنای آن مانند بقعه پیراسحاق از خشت و گل و آجر و بطور گنبدوار ساخته شده است. تاریخی هم که از آغاز یا اتمام بنا حکایت کند وجود ندارد ولی آنچه معلوم است پیرعلی هم از شاگردان مکتب پیرمرتضی علی اردستانی بوده است.

رفیعی مهرآبادی، 40: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، بقعه پیرمرتضی

در محله فهره در غرب مسجد سفید سردشت بقعه ای است بنام بقعه پیرمرتضی. این بقعه دارای گنبد به طول ده متر و ایوان جنوبی و شمالی و درب ورودی از ایوان و به طور مدور پوشیده شده است. از مرکز گنبد تا آخر در حدود ده متر است. ته گنبد که مربع شروع شده است شش در شش می باشد. در میان گنبد اثر سه قبر به شرح زیر : 1- قبر پیرمرتضی علی اردستانی فرزند امیر شمس الدین محمد اردستانی (ندیم شاه منصور) 2- قبر زن پیرمرتضی 3- قبر پیرجمالی اردستانی عارف معروف قرن نهم هجری پهلوی یکدیگر موجود است و سه قبر را محجری چوبی احاطه کرده که دارای کتیبه ای می باشد و از تاریخ ساختن محجر حکایت می کند.

در اطراف گنبد باغچه ای است که معروف به باغچه پیرمرتضی است و از موقوفات و متعلقات بقعه شمرده می شود و نیز دوازده سرجه از مدار قریه ملک آباد (دو فرسنگی اردستان) موقوفه بقعه است که در تصرف اوقاف محل می باشد. بطوریکه تاریخ کتیبه حاکی است محجر در سال اول سلطنت شاه صفی که 1039 ه.ق باشد ساخته شده است و ظاهراً عباس ولی بک حاکم اردستان بوده چنانچه آثار دیگری نیز باقی است که حکام سلاطین صفویه در آنجا ساخته اند و اگر گفته شود منظور از عباس ولی بک شاه عباس است صحیح بنظر نمی رسد. زیرا فوت شاه عباس در  1038 ه.ق اتفاق افتاده است و به علاوه القاب و ادعیه ایکه در ابیات کتیبه بیان شده با مقام شاه عباس وفق نمی دهد.

وضع گنبد – گنبد مزبور به وضع خاصی بنا شده طرز ساختمان و آجرهائی که بکار رفته قابل توجه است و آنچه معروف می باشد این بقعه خانقاه و مدرسه بوده که به وسیله خود پیرمرتضی علی اردستانی که در زمان امیر تیمور و شاهرخ می زیسته ساخته شده است و بعد از وفاتش در آنجا مدفون گردیده (نظائر بسیاری در اصفهان و اطراف دارد مانند بقعه شهشهان و علی بن سهل در شهر اصفهان) و با این قدمت بنا که احتمال کلی دارد در نیمه دوم قرن نهم هجری ساخته شده باشد هیچگونه آسیبی به گنبد وارد نشده است. نهر آبی هم از زیر گنبد از طرف شرق آن جاری است که بر صفای آن محل می افزاید.

رفیعی مهرآبادی، 34- 33: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، بقعه گنبد سبز

گنبد سبز بقعه ایست که می گویند سه نفر در آنجا مدفونند و از اصحاب کرامت بوده اند و برخی می گویند سه تن از امامزاده گان می باشند. در هر حال به خوبی هویت مدفونین روشن نیست ولی مورد احترام و اعتقاد مردم می باشند و از این جهت آن بقعه را گنبد سبز می گویند که شکل آن بطور گنبد و کاشی های آن سبز می باشند.

رفیعی مهرآبادی، 36: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، بقعه گنبد سلطان سید حسین  

بقعه سلطان سید حسین که دارای گنبد و ایوانی می باشد در قسمت غربی اردستان اول قبرستان محله فهره و محال و مقابل سنگ سفید واقع است. بنایش چهار طاقی و از خشت و گل و آجر ساخته شده است. آنچه در محل شهرت دارد سلطان سید حسین افری درویش و صوفی مسلک و معاصر یا همان امیر اویس بوده و در جنگ با شیعه و سنی شهید شده است. ولی آثاریکه حاکی از تاریخ شهادت و یا جهات دیگری باشد وجود ندارد و احتمال قوی می رود با توجه به وضع قبر آن دو نفر سلطان سید حسین نیز در همان تاریخ رمضان 920 ه.ق شهید شده باشد. در هر حال از نام او معلوم میشود از نژاد سادات و مورد توجه بوده است. بقعه سلطان سید حسین فعلاً مزار عمومی و مورد احترام و توجه مردم است.

رفیعی مهرآبادی 1367 ، 40

فارس، اردستان، آثار تاریخی، تکیه امامزاده موسی

تکیه امامزاده موسی واقع است در محله کبودان و ظاهراً مدفن امامزاده به نام موسی می باشد، ولی جزئیات و مشخصات دیگری معلوم نیست.

رفیعی مهرآبادی، 41: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، تکیه سلطان بک

بطوریکه در صفه صفای مسجد جامع مذکور گردید، تکیه سلطان بک در محله رامیان واقع و از بناهای سلطان بک حاکم وقت اردستان می باشد که در دورۀ شاه طهماسب صفوی می زیسته است و تاریخ بنای تکیه ظاهراً با تاریخ بنای صفه که 946 ه.ق می باشد یکی است. خود بانی نیز در این تکیه مدفون است.

رفیعی مهرآبادی، 40: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، حمام های میرزا زکی

در محله رامیان دو حمام هر کدام موسوم به حمام میرزا زکی در پهلوی یکدیگر وجود دارد که معروف است. میرزا زکی نامی که از سادات طباطبایی اردستان و ظاهراً جد سوم سید ابوالقاسم صمیمی باشد بنا نموده است، فعلاً متعلق به عموم اهل محل و مورد استفاده همگانی است.

رفیعی مهرآبادی، 43: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، کاروانسراها

کاروانسرای لب جوی کوشک واقع در محله رامیان، کاروانسرای حاجی میرزا نورالله واقع در محله محال، کاروانسرای حاجی میرزا ابراهیم واقع در محله محال.

رفیعی مهرآبادی، 43: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، کوشک ها

به دستور انوشیروان دادگر برای همدرسان و همبازی های زمان کودکی او در اردستان کوشک ها بنا شده بوده است که عدد آنرا بعضی هشتاد و برخی چهل نوشته اند و ظاهراً در محل کوشک فعلی بوده است. بعضی گفته اند کوشک هائی بوده که بنا به امر قباد بنا شده بوده. این کوشک ها تا قرن ششم و هفتم هجری هم آثار آن باقی بوده و احفاد صاحبان کوشک که به دهقان زادگان اردستان نامیده می شده اند به بناهای مذبور افتخار میکرده اند، ولی به مرور زمان مندرس و محو گردیده و فعلاً جز نام اثری از آن ها باقی نیست.

رفیعی مهرآبادی، 28: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مدرسه حاج حسین نورالدین

مدرسه ی حاج حسین نورالدین در شمال غربی مسجد جامع واقع و دارای حجرات است قدیمی که برای سکونت و تحصیل طلاب علوم دینیه بنا شده است. بانی و واقف مدرسه مزبوره حاج حسین نورالدین اردستانی است که از مردمان خیر و نیکوکار معاصر امیر جمله الملک اردستانی بوده است. بطوریکه عبارت وقفنامه حاکی است عمل وقف و خاتمه بنا در تاریخ دهم شعبان 1069 ه.ق انجام شده است.

موقوفات عبارتست از: 1- نیم طاق از محله و حال با (املاک تابعه) 2- سه طاق محله کبودان 3- شش سهم از جمله هشت سهم از قنات چادرویه که در اثر بی توجهی متولیان وقت (فعلاً محمد جعفر بشارت معروف به عشقعلی متصدی است) مدرسه و بعضی از موقوفات مانند چادرویه بصورت مخروبه درآمده بوده است و حتی درب مدرسه را هم برده بودند. اخیراً به اهتمام آقای حاج میرزا علی طباطبائی کچوئی که از روحانیون محل است و برخلاف میل متولی مبادرت به تعمیر مدرسه و اسکان طلاب علوم دینیه و مدرس نموده است و تا چندی قبل عده ای طلبه در آنجا ساکن و تحصیل می کردند. طبق شرایط مندرجه در وقفنامه عواید موقوفه باید در درجه اول به مصرف تعمیر مدرسه و بقیه یکثر به متولی و عشر دیگر به ناظر و آنچه باقی ماند به مصرف شهریه طلاب و مدرس به قرار روزی صد دینار به شرط تحصیل و تدریس همه روزه برسد و مازاد آن برای روشنایی مسجد جامع مصرف گردد.

رفیعی مهرآبادی، 35: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مدرسه علمیه طاهریه

مدرسه علمیه طاهریه از بناهای میرزا محمد طاهر اردستانی است که در جنب بقعه پیرمرتضی واقع بوده است و در چند سال قبل از طرف فرهنگ محل خراب و جزء عمارت دبیرستان آنجا گردیده است. مدرسه علمیه طاهریه دارای رقبات موقوفه ای به شرح زیر میباشد: 1- مزرعه چاه ریسه 2- مزرعه خرونده در سفلی (واقع بین منظریه و حیدرآباد) شش دانگ 3- مزرعه ار سوده شش دانگ 4- یک طاق و ربع طاق محله کبودان 5- زمین یک باب عصارخانه واقع در محله بازار اردستان شیخ علی اکبر احمدی متولی مدرسه از احفاد بانی و واقف بود که تا زمان حیات دخالت داشت.

رفیعی مهرآبادی، 35: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد امام حسن (ع)

در بازار محله کبودان مسجد کوچکی است موسوم به مسجد امام حسن (ع) که دارای مناره مرتفعی است. این مسجد و مناره همانطور که نامش حاکی است قدیمی و مربوط به قرن اول هجری است و چنان که در تذکره الائمه مجلسی و جزائن نراقی مسطور است حضرت امام حسن (ع) در موقع مراجعت از قم یا یزد در مسجد مزبور نماز گذارده و از این رو به نام آن حضرت موسوم گردیده است. چنانکه در اصفهان هم نظیر دارد قدیمی ترین مسجد و مناره ای که ساخته شده مسجد و مناره مزبور می باشد.

رفیعی مهرآبادی، 28: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد باب الرحی

مسجد باب الرحی در محله بابا الرحی (برار) واقع و امام راتب هم ندارد. مدت ها مخروبه بود ولی در چند سال قبل به اهتمام حاج میرزا علی طباطبائی کچوئی و کمک مومنین تعمیر گردیده است. دو سهم آب باب الرحی و یک باغچه وقف بر مسجد است.

رفیعی مهرآبادی، 41: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد بازار

این مسجد واقع است در محله بازار و موقوفه و امام راتب هم ندارد و چون در محله بازار واقع شده باین نام خوانده شده است.

رفیعی مهرآبادی، 42: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد جامع

مطابق تحقیقاتی که آقای آندره گدار باستان شناس فرانسوی به عمل آورده مسجد جامع اردستان از بناهای عهد سلجوقیان است که جزء آثار ملی ایران ثبت گردیده است. بنای گنبدوار بطور کلی متعلق به عهدی است که شیوه و سبک مساجد چهار ایوانی نشده بوده و یا اگر هم پیدا شده بوده معمول نبوده چنانچه این بنا را از نظر معماری با گنبدهای مسجد جامع اصفهان بسنجیم اینطور استنباط می شود که بنای جامع اردستان در اوائل سلطنت ملکشاه سلجوقی ایجاد شده است. معذلک هم نمی توان گفت که این بنا (گنبدواری) که هسته اصلی مسجد فعلی است قدیمی ترین قسمت های مسجد جامع است، بلکه در حقیقت این بنا بر روی جایگاهی که بنای دیگری بوده و خراب شده یا خراب کرده اند برپا گردیده است.

در موقع توسعه مسجد برای تبدیل آن به چهار ایوانی با بقیه ساختمان قدیمی توأم و پیوسته شده است و آثار مزبور عبارتست از چندین جرز و ستون و طاق های رواقی که متعلق به قرن چهاردهم هجری و چند دیگری از آن باقی نمانده است. می توان گفت مسجد نمونۀ مسجد عربی نبوده و یکبار دیگر خود را مانند اصفهان برابر با مسجد نمونه ایرانی می بینیم که به جای مسجدی از عهد عباسیان در همان محل ساخته شده است و با این ترتیب باز هم مدارکی از بی مهری ایرانیان نسبت به نقشه مسجد نمونۀ عربی در قرن پنجم اسلامی بدست آمده است و بنابراین معلوم می گردد که در اردستان مسجدی با نقشه عربی وجود داشته که قسمتی از آن هنگام ساختمان بنای گنبدوار یا ویران بوده و یا خراب گردیده است و باقیمانده هایش نیز در موقع تبدیل مسجد کوشک مانند به مسجد چهار ایوانی مورد استفاده قرار گرفته است.

این باقیمانده ها در مسجد کنونی جز مصالح بنا چیز دیگری به شمار نمی رود و گرچه این باقیمانده موجود بوده و مورد استفاده قرار گرفته، لیکن هیچگونه ارتباطی را بین نقشه قدیم و جدید نشان نمی دهد.

ابتدا مسجد جامع عبارت از بنای مفرد و از سه طرف گشاده بوده است، تاریخ کتیبه از 553 ه.ق تا 555 ه.ق بوده است. تاریخ اول 553 ه.ق در کتیبه بزرگ شبستان گنبدی و تاریخ دوم  555 ه.ق در ایوان جنوبی واقع است. حقیقت این است که ابوطاهر مسجد کوشک مانند را تبدیل به مسجد چهار ایوانی نموده است.

در شمال غربی مسجد مدرسه ای است مناره مسجد فروریخته است. ایوان شمالی در تاریخ  946 ه.ق دوباره ساخته شده است و ایوان های جانبی را ترمیم کرده است. خلاصه نظر آقای گدار اینست که اردستان دارای قدیمی ترین مسجد کوشک مانندی می باشد که تبدیل به مسجد چهار ایوانی گردیده است.

مسجد جامع اردستان به سبک مسجد جامع اصفهان بنا شده است. نهایت تفاوت آنکه کوچکتر است در قسمت جنوبی آن گنبد و ایوان با شکوهی است که در کتیبه داخلی گنبد آیه ای با خط نسخ بسیار خوب گچبری شده است. ایوان متصل به گنبد بسیار زیباست. در کتیبه آن آیه الکرسی نوشته شده است که معلوم می شود اتمام بنای ایوان بعد از اتمام گنبد بوده است.

در قسمت جنوبی مسجد دارای سه محراب است که هر کدام کتیبه مفصل دارد که در آن ها آیات قرآن گچبری شده و در کتیبه محراب وسط گنبد آیه ای نوشته شده است. محراب دوم که در قبه پهلوی گنبد است، گچبری مفصلی دارد و در کتیبه آن نوشته شده است. محراب سوم گچبری مفصلی دارد، ولی در اثر طول زمان حک شده و غیر مقروء است. قسمت شرقی مسجد را امیر جمله الملک اردستانی ساخته است و تاریخ ساختمان در روی درب مسجد که در همین قسمت شرقی حک شده بوده است.

امیر جمله در قرن یازدهم هجری در هندوستان امارت و فرمانروایی داشته و با عبدالله قطب شاه و اورنگه زیب معاصر بوده و دوره اقتدار و ازمنه اشتغال او به امور خیریه از سال های 1060 ه.ق است. پس می توان گفت بنای مزبور در خلال سنوات بالا اتفاق افتاده است. قسمت شمالی مسجد معروف است به صفه صفا که آن را سلطان کب حاکم اردستان در زمان شاه طهماسب صفوی در سال 946  ه.ق بنا نموده است.

این بنا به دست استاد حیدر علی معمار اردستانی معاصر با اورنگ زیب پادشاه هندوستان ساخته است. تاریخ و گچبری هم ندارد و فقط داخل ایوان نقاشی شده است. در قسمت جنوبی مسجد و ایوان جلو گنبد و قبه ها و رواق ها سوره توحید آیات قرآن به خط کوفی و خطی شبیه به خط میخی نوشته شده که قسمتی از آن غیر مقروء است.

این مسجد دارای چهار درب است که دو درب آن در قسمت جنوبی و یک درب در قسمت شرقی و درب دیگر در شمال واقع گردیده است. امام راتب این مسجد آنچه معروف است ملاحسن همدانی که از علمای وقت و از همدان به اردستان هجرت کرده بوده است، اکنون هم احفاد او امامت دارند. در زمان حاضر موقوفه ای برای مسجد معلوم نیست. هر چند تاریخ کتیبه حاکی است که مسجد در اوائل نیمه دوم قرن ششم هجری ساخته شده است، ولی مطابق آنچه مقدسی در احسن التقاسیم نوشته که مسجد جامع اردستان در قرن چهارم معمور بوده است، می توان گفت که مسجد مزبور در حدود قرن دوم و سوم هجری ساخته شده است و این نکته با آنچه مورخ دانشمند میرسید علی جناب اصفهانی در تاریخ اصفهان نوشته که بانی اولیه مسجد جامع اردستان عمر بن عبدالعزیز از آل ابی دلف بوده که در قرن سوم هجری می زیسته و در اصفهان حکومت و سلطنت داشته اند مطابقت دارد و تاریخ بنای مسجد جامع اصفهان که در قرن دوم است موید همین معنی است.

بنابراین میتوان گفت جامع اردستان در قرن ششم به بعد تجدید بنا و تعمیر گردیده است. با مراتبی که تقریر گردید میتوان استنباط نمود که مسجد جامع اردستان سه مرحله را طی کرده است. 1- مرحله اول : که ظاهراً همان قرن دوم هجری که بر طبق نقشه عربی و به طور گنبد وار بنا شده بود که بانی آن همان عمر بن عبدالعزیز از آل ابی دلف بوده است. 2- مرحله دوم که مقارن سوم و چهارم باشد از گنبدی شکل تبدیل به مسجد کوشک مانند شده است. 3- مرحله سوم که مقارن قرن ششم و دولت سلاجقه بوده که مسجدی های گذشته رو به ویرانی نهاده بود و به طور چهار ایوانی ساخته شده و بانی آن ابوطاهر است و تعمیر و ساختمان ایوان های دیگر در قرن های دهم و یازدهم هجری انجام گردیده است.

این مسجد پس از رسیدگی هایی که از طرف اداره کل باستان شناسی به عمل آمد در سال 1311 ه.ش به موجب تصویبنامه  2305 – 29/4 /1311 هیئت وزیران وقت کشور شاهنشاهی جزء آثار ملی محسوب و حفظ و مرمت آن به عهده اداره کل باستان شناسی محول گردید.

رفیعی مهرآبادی، 33- 29: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد جوی مسگر

این مسجد واقع است در محله رامیان و امام راتب و موقوفه هم ندارد تاریخ بنا و بانی هم معلوم نیست.

رفیعی مهرآبادی، 41: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد حاجی میرزا هاشم

مسجد حاجی میرزا هاشم در محله رامیان واقع و مسجد چهار سوق نیز نامیده می شود و ظاهراً حاجی میرزا هاشم که جد سید حسین وقار الحکماء بوده در آن مسجد نماز می خوانده و از این جهت به نام او معروف گردیده است. مسجد مزبور امام راتب و موقوفه ندارد.

رفیعی مهرآبادی، 41: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد حوض

مسجد حوض واقع است در کوی موسوم به اسپریس و موقوفه و امام راتب هم ندارد.

رفیعی مهرآبادی، 42: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد خرابه

این مسجد هم در محله مون واقع و امام راتب و موقوفه و تاریخ ندارد و چون رو به ویرانی نهاده مسجد خرابه نامیده شده است.

رفیعی مهرآبادی، 42: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد خسرو

مسجد خسرو که معروف به مسجد آخوند است در محله رامیان واقع و دارای سه طبقه می باشد. معروف است خسرو نامی برای مرحوم حاج ملاعبدالعظیم موقوفاتی از بانی اولیه ندارد و حاج معدل السلطان اردستانی که مردی خیر بوده و آب انبار نزدیک مسجد مزبور را بناء نموده، مقدار ده سرجه مدار آب محله محال را وقف بر آب انبار و مسجد خسرو نموده است که به مصارف لازمه برسد و الان موقوفه مزبور در تصرف وقف است و امام راتب مسجد آقای میرزا علیرضا جدلی می باشد.

رفیعی مهرآبادی، 41: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد دروازه

مسجد دروازه در محله رامیان بوده که در سی سال قبل تبدیل به باغ نموده اند و خلاصه مسجد را از بین برده اند.

رفیعی مهرآبادی، 41: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد سفید سردشت  

مسجدی است واقع در محله فهره و بقعه معروف پیر مرتضی عارف و صوفی مشهور قرن نهم هجری در جنب مسجد مزبور می باشد. نهر آبی هم از آنجا می گذرد و بر صفا و طراوت مسجد می افزاید. هرچند تاریخی ندارد ولی آنچه معروف است قبل از مسجد جامع بنا شده است. در چند سال قبل، موقع ساختن دبیرستان اردستان مقدار شصت ذرع از مسجد خراب و جزء دبیرستان گردیده است.

رفیعی مهرآبادی، 29: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد سنگ ماته

این مسجد واقع است در محله مون و فاقد امام راتب و موقوفه می باشد و علت اینکه به این نام خوانده شد این بوده که سنگ ماتی در آن بنا بکار رفته بوده است.

رفیعی مهرآبادی، 41: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد عرب

مسجد عرب واقع است در محله مون و موقوفه و امام راتب هم ندارد. مون بر دو قسمت می باشد: مون عرب، مون سادات و چون مسجد مزبور در قسمت مون عرب واقع شده به مسجد عرب معروف گردیده است.

رفیعی مهرآبادی، 42: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد کوچک

مسجد کوچک واقع است در محله رامیان و چون حاجی میرزا محمد شیخ العلماء اردستانی در آنجا امامت داشته به مسجد حاجی نیز اشتهار دارد. موقوفه و امام راتب هم ندارد.

رفیعی مهرآبادی، 41: 1367

فارس، اردستان، آثار تاریخی، مسجد میدان

مسجد میدان واقع است در محله مون و فاقد امام راتب و موقوفه است و چون در میدان واقع شده به مسجد میدان معروف گردیده است.

رفیعی مهرآبادی، 42: 1367

به ما در تکمیل اطلاعات این قسمت کمک کنید

ارسال اطلاعات
slot deposit 10 ribu
slot deposit qris
spadegaming
pg soft
habanero
cq9
slot garansi kekalahan