کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، آلنجی گلنجی

تعداد: 2 نفر

جنس: هر دو

گروه سنی: کودکان

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: دو بازیکن پشت به پشت می ایستند و ترانه ای را که در جمع راجع به موضوعی سوال و جواب می شود، می خوانند. در متن این ترانه می آید که پدر یکی از آنها می خواهد به بانه برود و او آمده تا قبای پدرش را بشوید، دیگری سهم خود را می خواهد و او می گوید سهم او را گربه برده است و هر دو با هم دم می گیرند: «النجی کلنجی، قوای با و گم نقنجی».

قزل ایاغ، 447: 1379

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، آی تخته، تخته، تخته

تعداد: 2 نفر

جنس: هر دو

گروه سنی: کودکان

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: دو کودک دستها را از پشت سر می گیرند و با هم به هوا می پرند و ترانه ای می خوانند که مضمون آن این است، ای تخته، غروب است و دقت خوبی نیست …

قزل ایاغ، 448: 1379

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، اشتران میران دای له ری ( شتران مرده نباید حرکت کنند)

تعداد: دو گروه مساوی

جنس: هر دو

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: یک نفر استاد انتخاب می کنند که به او سرملا می گویند. افراد گروه خم می شوند و دستها را روی زانوی خود می گذارند و با فاصله از همدیگر می ایستند. گروه دیگر از روی آنها می پرند به طوریکه در دور اول و دوم پرش بدنشان با بدن کسانی که خم شده اند تماس پیدا نکند. در پرش سوم بر عکس باید نشیمنگاه خود را به پشت کسانی که خم شده اند و به آنها شتر می گویند بکوبند. اگر نتوانند سوخته اند و باید جای یکی از شترها را بگیرند. شترها هم اگر تکان بخورند سوخته اند. در تمام مدتی که بازی ادامه دارد سرملا دم می گیرد: « اشتران میران دای له ری».

قزل ایاغ، 448: 1379

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، پاپلان قنجی (پای کوچکت را جمع کن)

تعداد: گروهی

جنس: هر دو

محل اجرا: فضای بسته

نحوه بازی: این بازی شبیه هکل و مک و اتل متل توتله است. استاد بچه ها را ردیف می کند و می نشاند و شعری می خواند. وقتی آخرین بیت شعر می گوید: «خدا داده، این را بردار» بچه ای که دست استاد به پای او خورده باید پایش را جمع کند و بازی به همین ترتیب ادامه پیدا می کند.

قزل ایاغ، 451: 1379

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، چپ و راس

تعداد: 3 نفر

جنس: هر دو

محل اجرا: فضای بسته

نحوه بازی: دو نفر به پشت و در خلاف جهت هم می خوابند طوری که پای هر کدام مقابل سینه دیگری باشد، هر کدام یکی از پاهای خود را بالا آورده و در هم قلاب می کنند. زورآزمایی می کنند و هر کس بتواند دیگری را برگرداند برنده است.

قزل ایاغ، 461: 1379

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، سایجان، سایجان

تعداد: گروهی

جنس: هر دو

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: ابتدا پشک می اندازند و فردی را که باید نقش مرده را بازی کند انتخاب می کنند. بعد پارچه ای روی او می گشند و بقیۀ بازیکنان دور او جمع می شوند و با هم شعری را می خوانند که خطاب به مرده و حاکی از آن است که مرده، گاوهای آنها را برده، دیگ های آنها را دزدیده و گوسفندهای پرواز و مرغ های چاق آنها را ربوده است. بازیکنان در حال خواندن شعر هستند که مرده ناگهان بلند شده و یکی از آنها را می گیرد. بعد فرد گرفتار شده را به وسط بازی می آورند و از او نام پدر و مادرش را می پرسند و آن گاه همگی با هم می گویند: هر که ینده لی دسه ریزه (هر کس به او دست نزند دسته ریزه بیگیرد) و به او دست می زنند.

قزل ایاغ، 476: 1379

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، فراغد

تعداد: 10 نفر

جنس: هر دو

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: بازیکنان به دو گروه پنج نفری تقسیم می شوند و هر گروه برای خود یک استاد انتخاب می کند، هم چنین هر گروه نقطه ای را جداگانه به عنوان شهر خود بر می گزیند. سپس به دستور و استاد افراد هر گروه به طرف شهرهای یکدیگر هجوم می برند. در بین راه گروه ها سعی می کنند تعدادی را به اسیری گرفته و به شهر خود ببرند، اما اگر اسیری به هنگام گرفتار شدن بلافاصله کلمۀ «فراغد» را بگوید، آزاد می شود. در پایان بازی از اسیرها کولی می گیرند.

قزل ایاغ، 480: 1379

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، کچکه دایره (سنگ را پنهان کردن)

تعداد: دو گروه

جنس: هر دو

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: دو استاد یارگیری می کنند و بازیکنان به دو گروه مساوی تقسیم می شوند. یکی از استادها سنگ ریزه ای را در مشت یکی از افراد خود پنهان می کند و از استاد گروه دیگر می پرسد: کچکه دایره نی؟ استاد باید نام کسی را که سنگ در دست اوست بگوید. البته بازیکنان گروه اول چندین بار سنگ را در دست های یکدیگر می گردانند تا استاد گروه دوم را سردرگم کنند. اگر استاد گروه دوم نام کسی را که سنگ در دست اوست، درست بگوید گروهش برنده می شوند، در غیر این صورت اگر پس از سه بار آزمایش باز هم نتوانست بگوید و در واقع سه بار «تول» خورد، بازنده می شود و باید افرادش به گروه مقابل سواری بدهند.

قزل ایاغ، 488: 1379

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، کَله کَه بری

تعداد: دو گروه

جنس: هر دو

اشیاء: یک عدد سنگ

محل اجرا: فضای باز

نحوه بازی: بازیکنان به شیوه نامگذاری توسط دو استاد خود به دو گروه مساوی تقسیم می شوند. افراد گروه اول سنگی را زیر خاک پنهان می کنند که به منزلۀ مهمانی است که در قلعه خود پنهان کرده اند. گروه دوم به قصد بردن سنگ و خراب کردن قلعه، به قلعه گروه اول حمله ور می شود و افراد گروه اول که در واقع نگهبانان قلعه هستند از آن دفاع می کنند. اگر در حین حمله، یکی از نگهبانان یکی از مهاجمان را قاو بدهد یعنی با پا به او بزند، آن مهاجم سوخته است و کنار می رود و هم چنین اگر یکی از مهاجمان بین قلعه و مدافعان آن قرار بگیرد ولی یکی از نگهبانان او را دیده و بگوید «نازار» باز هم آن مهاجم می سوزد و کنار می رود. تنها در صورتی که مهاجمان قلعه را خراب کنند و سنگ را از زیر خاک بیرون بیاورند، یک «تول» یعنی یک گل به نفع آنها می شود و زمانیکه تعداد تولهای آنها به عدد توافق شده در اول بازی رسید، جای دو گروه مدافع و مهاجم عوض می شود. در پایان بازی، برندگان از بازندگان کولی می گیرند.

قزل ایاغ، 491: 1379

کرد، گل تپه (دیواندره)، بازی ها، گاگا (گاو، گاو)

تعداد: گروهی

جنس: هر دو

گروه سنی: بزرگسالان

نقش ها: گاو، صاحب گاو، کدخدا، چهار یا پنج نفر در نقش خریدار، سگ (دو نفر)

محل اجرا: فضای بسته

نحوه بازی: داستان مردی است که بار زیادی بر پشت گاو خود گذاشته و خود نیز سوار او شده، گاو  در وسط راه از رفتن باز می ماند و صاحب گاو، کدخدا را به کمک می طلبد. کدخدا می خواهد با فروش نمک ها بار گاو را سبک کند. خریداران برای خرید هجوم می آورند تا کمی نمک ببرند (در اینجا معمولاً کسی را که گاو شده است نیشگون می گیرند) گاو از فرصت استفاده می کند و بر پشت او سوار می شود (صاحبش). صاحب گاو از کدخدا کمک می خواهد و قصد می کند که دوباره کیسه های نمک را بر پشت گاو بگذارد که گاو خود را به زمین می اندازد و شروع می کند به دست و پا زدن. کدخدا هم از این همه بی انصافی ناراحت می شود و سگ هایش را به جان صاحب گاو می اندازد و خریداران نمک هم به جان گاو می افتند و حاضران در مجلس می خندند و بازی تمام می شود.

قزل ایاغ، 496: 1379